
Για ακόμη μια φορά δεν έχω διάθεση νιώθω ατάλαντη και είμαι σε bad mood μου συμβαίνουν πολλά τον τελευταίο καιρό και σαν μικρό χαζό επηρεάζομαι από όλα και από όλους ....το ξέρω λάθος μου αλλά άντε να αλλάξεις μυαλό όταν εδώ και τόσα χρόνια με αυτό πορεύεσαι....ουφ τα είπα ξελάφρωσα...άντε νάνι μου τώρα που έχω να κλείσω μάτι εδώ και κάτι νύχτες...
Άντε κι ένα τραγουδάκι που αισθάνομαι...
Χαμένο ρούχο
Τον πρώτο χρόνο ήμουνα
άγιο παιδί στρωμένο
το δεύτερο με γέλασε
μια πλάνα αγκαλιά.
Τον τρίτο ξημερώθηκα
σε άγνωστα κρεβάτια
τον τέταρτο τους φίλους μου
αποχαιρέτησα.
Στην κολυμπήθρα ρίξανε
νερό αλκοολούχο
και τ' όνομα που μού 'δωσαν
ήταν χαμένο ρούχο.
Το πρώτο ψέμα το 'βγαλα
σαν πέτρα απ' τα νεφρά μου
το δεύτερο σαν κέρασμα
ποτήρι δροσερό.
Το τρίτο σαν της άνοιξης
το πρώτο αεράκι
στο τέταρτο κοιτάχτηκα
δεν ήμουν πια εγώ.
Την πρώτη αγάπη πού 'ζησα
παντοτινή την είπα
η δεύτερη μου κόστισε
λιγότερα φιλιά.
Η τρίτη ήρθε με χαρά
διπλή χαρά που φεύγει
στην τέταρτη να θυμηθώ
να σβήσω τη φωτιά
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας