Δεν μπορώ να καταλάβω πως τα καταφερνεις και τόσο εύκολα με ρίχνεις μέσα στην μαύρη τρύπα της καρδιάς σου ... ένα σου μπαμ και έρχεται πάλι και όλα μαυρίζουν ξανά από την αρχή ... ξέρεις άλλωστε είναι το αγαπημένο μου χρώμα εδώ και αρκετό καιρό... χμμμ ξέρω ναι θα μου πεις δεν είναι έτσι εσύ φταις που με φοβίζεις με τις αντιδράσεις σου...ελα όμως που δεν αντιδρώ καν κάθε φορά που με φτάνεις στα άκρα κι έτσι μόνο να με πετάς μέσα στο αγαπημένο μου χρώμα καταφερνεις ....
Βαρέθηκα και η υπομονή άρχισε να μην υπάρχει στο δικό μου λεξιλόγιο... θυμάμαι την είχα συναντήσει πριν 9 χρόνια αλλά είπε να πάρει δρόμο και βρήκα τρόπο να την διευκολύνω ..της μάζεψα κάθε δείγμα κατανόησης και ατελείωτου μαύρου χρόνου και της έδειξα τη διαδρομή ..Γι αυτό καρδία μου μάθε ότι η κλεψύδρα άρχισε να αδειάζει και ο τελευταίος κόκκος γλιστράει ορμητικά προς το τέλος....
2 σχόλια:
σε μια στιγμή ο τελευταίος κόκκος εξαφανίστηκε. ώρα, καρδιά μου, μια καινούρια αρχή να κάμεις...
Ότι θέλεις στη διάθεσή σου
Φιλί
Συβίλλα σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου αλλά δεν ξέρω ακόμη τι θέλω ..δεν ξέρω αν θέλω να πέσει ο τελευταίος κόκκος η αν θέλω να μείνει για πάντα ένα βήμα πριν το τέλος ...δεν ξέρω ειλικρινά έχω μπερδευτεί πολύ...και δεν θα μου φέρει σίγουρα ο χρόνος καμία απάντηση όσο και να το θέλω δυστυχώς τις απαντήσεις πρέπει να τις βρω μόνη μου...
Τα φιλιά μου καληνύχτα να προσέχεις..
Δημοσίευση σχολίου