Well σαν ονειροπόλα και αλήθεια συνάμα οφείλω να σας εξομολογηθώ μερικές φοβίες που μου καίνε τα εναπομείναντα ζωντανά εγκεφαλικά κύτταρα....Αχ μέχρι που θα παει η κατάσταση μου .....και μου λεγε η μανα μου πρόσεχε παιδί μου μην ακούς οτι σου λένε ελα που εγω το κουτορνίθι άκουσα τους ίδιους τους φόβους μου.....και μπιγκιν
1)Φοβάμαι αβάσταχτα πολύ την απώλεια δικών μου ανθρώπων ξέρω ολα μέσα στην ζωή ειναι αλλα ειναι κατι που δεν το χωράει το χαζό μυαλουδακι μου...
1)Φοβάμαι αβάσταχτα πολύ την απώλεια δικών μου ανθρώπων ξέρω ολα μέσα στην ζωή ειναι αλλα ειναι κατι που δεν το χωράει το χαζό μυαλουδακι μου...
2)Φοβάμαι τον ίδιο τον θάνατο ....ισως να φταίει που ο χάρος δεν κρατάει μπουκέτο με λουλούδια τι να πω ..
3)Φοβάμαι το να μην αισθάνομαι τον κόσμο γύρω μου και ας λέει και το τραγούδι πιο καλή η μοναξιά ας το πιστεύει ο Πάριος εγώ είμαι εντελώς αλλού
4)Φοβάμαι να μην έχω αγάπη να δώσω να είμαι άδεια μέσα μου ....γιατί τότε θα είναι σαν να έχω ήδη πεθάνει...
5)Φοβάμαι τον λαβύρινθο της σκέψης μου ....εδω και αν δεν γίνεται μπάχαλο χου νοουζ μπορεί να με δείτε και με άσπρο συνολακι μια μέρα...
6)Φοβάμαι να μεγαλώσω έχει καρφωθει λέει στο μυαλό μου ότι θα χάσω την παιδικότητα μου μέχρι και koukouroukou αγόρασα για να πιστέψω οτι είμαι ακόμη μπέμπα....
7)Φοβάμαι το σκοτάδι α ναι κι αυτό το κανω ειναι που ο χαζός ο αδερφός μου όταν ήμουν ακόμη 4 με έβαζε με το ζόρι να δω alien και μετά με κλείδωνε στα σκοτάδια...
Κάποιες μέρες
Κάποιες μέρες κυλάνε
κάποιες γυρνάνε ξανά και ξανά
κάποιες φεύγουν και πάνε
και γι αυτές δεν θυμάσαι τίποτα πια
Κάποιες λες τα 'χω χάσει
κι άλλες λες πως μιαν άκρη θα βρουν
μα όταν πια έχουν περάσει
μια αράχνη τις γνέφει μαζί στον ιστό
Κι είναι μέρες που φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη
και μέσα μου σβήνει ο φόβος και η άρνηση
θέλω έξω να τρέξω να χαθώ να πιστέψω
μια λάμψη με οδηγεί
κάποιες μέρες πού φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη
αι μέσα μου σβήνει ο φόβος και η άρνηση
πάλι έξω θα τρέξω θα λυγίσω θα αντέξω
μια λάμψη θα μ' οδηγεί
Κάποιες μέρες τυχαίνουν που όλοι σωπαίνουν
και δεν σου εξηγούν
Κάποιες όλο πλησιάζουν μα σχέδια αλλάζουν
και δεν λένε να 'ρθούν κι άλλες στέλνουν σημάδια
για να βγεις σ' ένα δρόμο ανοιχτό
που μέσα από τα σκοτάδια οδηγεί σε κάποιον χαμένο παράδεισο
Κι είναι ημέρες που φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη
και μέσα μου σβήνει ο φόβος και η άρνηση θέλω έξω να τρέξω να χαθώ να πιστέψω
μια λάμψη με οδηγεί κάποιες μέρες πού φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη και μέσα μου σβήνει ο φόβος και η άρνηση
πάλι έξω θα τρέξω θα λυγίσω θα αντέξω μια λάμψη θα μ' οδηγεί
Κι όλο στέλνουν σημάδια
για να βγεις σ' έναν δρόμο ανοιχτό
που μέσα από τα σκοτάδια
οδηγεί σε κάποιον χαμένο παράδεισο
Κι είναι ημέρες που φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη
και μέσα μου σβήνει ο φόβος και η άρνηση θέλω έξω να τρέξω να χαθώ να πιστέψω
μια λάμψη με οδηγεί κάποιες μέρες πού φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη και μέσα μου σβήνει ο φόβος και η άρνηση
πάλι έξω θα τρέξω θα λυγίσω θα αντέξω μια λάμψη θα μ' οδηγεί
Στίχοι: Φάμελος Μανώλης
29 σχόλια:
εκτός από το σκοτάδι που με απελευθερώνει σε όλα τα άλλα είμαι μέσα.
Μην φοβάσει τίποτα! Όλα είναι προκαταλήψεις! Δεν υπάρχει σκοτάδι!
Βάλε ... ασφάλειες διαρκείας!
Ακολούθα τις αισθήσεις σου!
Σε ένα βιβλίο που διάβασα, ο ήρωας αναρωτιώταν: "ποιο να είναι άραγε το αντίθετο και αντίδοτο του φόβου;". Στο τέλος και πριν πεθάνει κατέληξε ότι είναι η αγάπη.
Να μη φοβάσαι τίποτα κορίτσι μου εκτός απο τις αποφάσεις σου στη ζωή και τα λάθη που δεν μπορείς να διορθώσεις.Όταν η καρδιά σου είναι γεμάτη απο την ηρεμία της ψυχής δεν έχει θέση ο φόβος.
Πολύ θαρραλέο από μέρους σου να γράψεις το post αυτό...
Ναι, η Αγάπη είναι το αντίδοτο του φόβου...
Όχι, σε παρακαλώ, όχι άσπρο συνολάκι!...
Truthy μου μην απελπίζεσαι και μην απορείς: το ότι μπορείς και φοβάσαι σημαίνει ότι ζεις. Να είσαι καλά. Και πού 'σαι... κρατάς μυστικό; Ε λοιπόν κι εγώ, στα 44 χρόνια μου, φοβάμαι!
Τα φιλιά μου.
κι εγω εναν φοβο με την μοναξια τον εψω οσο να πεις!!!
πιστευω οτι οοολες σου τις φοβιες τις εχει οοοοολος ο κοσμακης κι ο ντουνιας!!
εγω θα σου ελεγα να φοβασαι οταν θα παψεις να φοβασαι...
φιλια πολλααααααα
τον εχω ηθελα να γραψω τον εψω εγραψα....γμτ
εγω θα σου ελεγα οτι ο φοβος δεν ειναι κακος ισα ισα που σε κανει να ευγνωμωνεις ολα τα αλλα υπεροχα που εχεις
Αλήθεια μου...
σ' ευχαριστώ πολύ πολύ ξανά και ξανά!!!
...κι όσο για το φόβο...όλοι οι ζωντανοί...φοβόμαστε...
Σε φιλώ ατελείωτα!!!
Καλησπέρα.
Τους ίδιους ακριβώς φόβους έχω και εγώ.
Και τους εξέφρασα, λιγότερο - φυσικά - ποιητικά από εσένα.
Ωστόσο το θέμα παραμένει.
Το μόνο πράγμα που θα έπρεπε να φοβάσαι είναι ο φόβος.
Λίγο δύσκολο βέβαια αφού το κρυφό κίνητρο της ανθρώπινης δράσης είναι ακριβώς αυτό: ο φόβος.
ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΛΙΓΟ-ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ ΜΕΡΙΚΟΙ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΤΟΥΜΕ.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.
ΕΙΔΕΣ .... ΞΕΡΕΙΣ... ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙΣ ΤΙΣ ΦΟΒΙΕΣ ...
ΕΝΑ ΚΛΑΣΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ ....
Όλοι έχουμε τις φοβίες μας καλό μου... μικρές ή μεγάλες...
Το μυστικό είναι αντί να στρέφεις την πλάτη σου σε αυτές που πάντα σε ακολουθούν από πίσω... καλύτερα άπλωσε τες το χέρι σου, σφίξε τες καλά και προχώρα μαζί τους...
Περισσότερα θα μάθεις και φίλους σου θα τις κάνεις...
Φιλιά κουκουρούκου...
@tovene χαίρομαι που σε απελευθερώνει ζηλεύω και μόνο που το λες...φιλάκι και μια μεγάλη αγκαλιά
@Santiago δεν γινεται δεν ειμαι ρομποτακι εγω...φιλακι
@Newton μήπως τελικά αυτή η αγάπη είναι η λύση και το κλειδί της λυτρώσεις και δεν το καταλάβαμε ...περιμένω να μου πεις τίτλο βιβλίου...φιλί και σε ευχαριστώ...
@αχτιδα ...σε ευχαριστω πολυ αχτιδουλα μου το προβλημα ειναι οτι στ αληθεια αυτη η ηρεμια με εχει ξεχασει απο καιρο οποτε τι να πεις τα βαζω σαν χαζο κι εγω με τους φοβους μου...
Φιλι να εισαι καλα ...
@ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ γιατί γλυκέ μου οχι άσπρο συνολακι μπορεί να μου πάει...θέλω αντίδοτο άμεσα...
Φιλί μεγάλο ....
@Πανος Γιαννακαινας πάει την πάτησες τώρα θα το πω παντού ...μακάρι να μην υπήρχαν φόβοι αλλά δυστυχώς όπως η ζωή είναι όλο αντιθέσεις έτσι και οι φόβοι είναι ένα με τη ζωή..
Φιλάκια.....
@παπαρουνα σαν να έχεις δίκιο γιατί ίσως αν πάψω να φοβάμαι σημαίνει είτε οτι έχουν νέκρωση τα υπόλοιπα εγκεφαλικά κύτταρα η ότι ζω τους φόβους μου
Φιλί μεγάλο μια αγκαλιά και σε ευχαριστώ πολύ πολύ
@skouliki φόβος και ζωή γίνανε ενα μια σχέση ερωτική και καταστροφική
Τα φιλιά μου..
@Λιτσα κι εγω σε ευχαριστώ γλυκιά μου η ζωή θα ήταν πολύ άδεια χωρίς την αγωνία των φόβων μας
Φιλιά ατελείωτα....
@Pan περιμένω να διαβάσω αυτό που έγραψες γιατι ακόμη να το βρω....
Δυστυχώς γλυκέ μου δεν πρόκειται να διορθωθούν γιατί οι φόβοι μας ξεπέρνιουνται μόνο αν τους περάσουμε κι εμείς δεν είμαστε έτυμοι να περάσουμε τίποτα ίσως όπως είπε και η φίλη αχτίδα πιο πάνω να είναι ότι λείπει η ηρεμία...
Σε φιλώ να είσαι καλά και να προσεχείς...
@Αναζητωντας την αυτογνωσια...ισως να λειπει η αυτογνωσια...ευχαριστω
@Jk Skroutzako ειναι γιατι τους φοβους κανεις δεν του συμπαθει..
Φιλια και σε ευχαριστω
@Odipore αυτό προσπαθώ να κάνω μπας και βρω ηρεμία ...γιατι είναι αρκετά που με βασανίζουν και αν είναι να τρέμω το κάθε τι συμβαίνει γύρω μου θα χάσω το νόημα της ζωης..
Αμέτρητα φιλιά ...
Αν βλέπεις το άσπρο συνολάκι ως αντίδοτο, ΟΚ...
Συνήθως το μαύρο είναι επιλογή, το άσπρο, την άσπρη μπλουζίτσα με τα μακριά μανίκια τη φέρνουν κατι καλοί κύριοι...
Δημοσίευση σχολίου