Μουντζούρες

Πάλι με έπιασε η μανία μου με την ζωγραφική και χθες μετά από πολύ καιρό πήρα την απόφαση να πάω στην παραλία όπου και έγινα εντελώς ρεζιλι θα μου πείτε γιατί ..;μα φυσικά γιατί μου ηρθε η φαινη ιδέα να πάρω την τάβλα μου τα χρώματα και τα μολύβια μου και να ξεκινήσω να ζωγραφίζω κάτι από την νέα παραλία ...

Ξεκίνησα λοιπόν και μέσα σε ένα λεπτό εμφανίστηκε να και ο πρώτος «πελάτης» "α γλυκιά μου τι φτιάχνεις εκεί για να δω τι όμορφο ετοιμάζεις" σκύβει όλο περιέργεια να δει και να σου και η πρώτη μουντζούρα δεν γίνεται έτσι σκέφτομαι και μαζεύω τα χρωματιστά μου εργαλεία να πάω πιο κάτω… τι το ήθελα τα ίδια και χειρότερα τώρα μου ηρθαν καμιά 5 με 6 άτομα και άντε να τους διώξεις όλους αυτούς...

Οπότε ξεκίνησε ο διάλογος "μπορείς να κανείς κι εμένα" λέω" όχι τώρα γιατί κάνω ένα σχέδιο" μα θέλω να το αγοράσω" μα δεν φτιάχνω σχεδία για να πάρω χρήματα" μα πως τα βγάζεις πέρα "και άντε τώρα να τους αναλύσω πως και τι και γιατί δεν θέλω δεν το καταλαβενετε .. τι να τους έλεγα κάντε την .. δεν μου βγαίνε και συνέχισα να σχεδιάζω σιωπηλά με μερικές αχνές φωνουλες στο πλάι μου να κάνουν περίεργες ερωτήσεις...

Αχ , ανάθεμα και αν ήξερα τι απαντούσα είμαι σίγουρη ότι στο τέλος έφυγαν από τις παρανοϊκές απαντήσεις που τους έδινα.. μεγάλη προσπάθεια έκανα σας λέω για να αντέξω και να μην τους πω ένα αι ….. και έτσι συνεχίστηκε η ζωγραφική μου παράκρουση ….Προσοχή αν με συναντήσετε μην μου μιλάτε εκείνη την ώρα δαγκώνω…

Mail

11 το πρωί και ανοίγω να δω την αλληλογραφία μου περιμένω απαντήσεις σου από τα χθεσινά ξέρω ότι σου ήταν δύσκολο να μου τα πεις, πάντα το έβρισκες πιο εύκολο άλλωστε στο να μου τα γράφεις ..

Θυμάσαι τότε που μου είχες στείλει το κείμενο σου για την ζωή σου το διάβαζα ξανά και ξανά και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μπορεί να σου ήταν τόσο δύσκολο… εγώ άπλα έκρινα από όλα όσα έβλεπα αλλά δεν είναι έτσι καρδιά μου εσύ το γνωρίζεις καλύτερα.

Πάλευα να μην σου κάνω κακό με το να σου πω αυτά που θέλω λάθος μου… αυτό ζητούσες να μάθεις την αλήθεια μου που την κρατούσα σαν θησαυρό μου μην χάσω ένα κομμάτι της ..

Και τότε άνοιξε μια φωτογραφία σου και θυμήθηκα πόσο ερωτευμένη είμαι μαζί σου.. το είχα ξεχάσει με αυτά και με εκείνα που βάλαμε σαν τοίχο ανάμεσα μας …σε πήρα τηλέφωνο θυμάσαι …;και σου είπα μάτια μου σε έχω ερωτευτεί ξανά ..

Ένα χαμόγελο και μετά ένα ευχαριστώ ….που υπάρχεις στη ζωή μου έτσι μου είπες και έσβησαν τα πάντα με δυο σου κουβέντες με δυο μου λέξεις ….

Ρόδα είναι ...

Θόρυβος της μηχανής και μυρωδιά καμένου λάστιχου και μόλις πάρεις τη στροφή να σου ο απέναντι, ο δίπλα, ο χθεσινός και αυριανός να σου θυμίσει "κοριτσάκι ρόδα είναι και γυρίζει" ναι OK και αν είναι ..μια μέρα μπορεί να την πετύχω στη σωστή της πλευρά δεν πάει να είναι. ρε αδερφάκι ... η δική μου θα γυρίσει εκεί που θέλω εγώ...

Ο κύκλος άλλωστε είναι το αγαπημένο μου σχήμα δείχνει επανάληψη, ολοκλήρωση ,κίνηση, ζωντάνια ,ενέργεια ...τυχαία λέτε να χρησιμοποιήθηκε σαν τροχός για κίνηση, τυχαία είναι στο σώμα μας την ώρα που αγκαλιάζουμε ...τυχαία η φύση έκανα όλα τα νόστιμα και ζουμερά φρούτα με αυτό το σχήμα...?

Εδώ μέχρι και να τον χαράξω πάνω μου σκέφτηκα να μου θυμίζει λάθει και να μου δίνει ώθηση να συνεχίσω στα επόμενα στα νέα στα ωραία να βρω ίσως την ολοκλήρωση μου δεν ξέρω καν αν την θέλω από τους γύρω μου την θέλω πρώτα από εμένα και όταν θα αντέχω το να είμαι μόνη με τον εαυτό μου ίσως τότε τα καταφέρω να δω και άλλα σχήματα..

Delete

Delete και ξανά delete σε εσένα και στις αναμνήσεις σου. Το επόμενο βήμα έχει γίνει και δεν χωράς μέσα εκεί χαίρομαι που υπήρξες και βρέθηκες στο δρόμο μου τώρα μπορώ να δω πιο καθαρά και αυτό που βλέπω δεν μου αρέσει γι αυτό απλά την κάνω..

Σου εύχομαι να βρεις το δρόμο σου και ξυπνα επιτέλους δεν υπάρχουν ήρωες απλά άνθρωποι με σκληρά και γυάλινα προσωπεία διαλέγεις και παίρνεις εσύ διάλεξες την πιο σκληρή όψη πρέπει να την δοκιμάσω κι εγώ γιατί η δική μου έχει ραγίσει..

Ξέρω έχω κάνει αμέτρητα λάθει από αυτά που δεν συγχωρούνται αλλά δεν ανήκω στους αγίους μικρά βήματα έμαθα να κάνω που πολλές φορές γίνονται λίγο αδέξια και παρασύρουν τα πάντα ..

Να είσαι καλά γιατί βλέπω και πάλι...

The Stranger

Ήταν απόγευμα και ο Γ εμφανίστηκε πάλι στη σκοτεινή εκείνη γειτονιά που από τη μυρωδιά και από τα χρώματα της περίμενες να αντικρίσεις τον ίδιο τον θάνατο …ήταν άλλη μια τέτοια στιγμή που οι κάτοικοι και οι ήρωες τις ξεκινούσαν τον δικό τους σκοτεινό χορό με την ζωή …πολλοί από αυτούς για χρόνια μπαινόβγαιναν σε κάποια κέντρα απεξάρτησης κάποιοι είχαν φάει και μερικά χρονάκια σε βρόμικα υγρά κελιά…. όλοι τους είχαν μια ιστορία να σου διηγηθούν.. μα ο Γ σαν άλλος μάγκας τις πιάτσας δεν έλεγε ποτέ ιστορίες ήταν απόμακρος έπαιρνε την πραμάτεια του όπως το έλεγε και αφού ερχόταν ξανά στην παράλογη έκσταση του έφευγε με σκυμμένο το κεφάλι για το αύριο που του φαινόταν αιωνιότητα …

Το αύριο του ήρθε όμως και ο Γ δεν είχε πολύ πραμάτεια για να φτιαχτεί ήθελε να φωνάξει βοήθεια για σωτηρία μα ήξερε καλά που είχε μπλέξει από παιδί ήταν το αλάνι μέσα στο σύνολο όχι από ψευτο μαγκιές με φασαρίες αλλά επειδή πάντα πάλευε για πράγματα που οι άλλοι δεν τολμούσαν να πουν και τον έπνιγαν τόσο πολύ τα άδικα που μια μέρα δεν άντεξε ήθελε να ξεφύγει από όλα αυτά που έβλεπε και διάλεξε το δικό του μονόπατη… επιλογή του, δεν γούσταρε πλέον τα λόγια τα είχε βαρεθεί δεν τον βγάζανε και πουθενά ήταν και εκείνες οι λέξεις που είχε ακούσει μια φορά δεν θυμοτανε από πού του μπήκε αυτός ο διάολος και τωρα βούιζε σαν χαλασμένη ατμομηχανή έτοιμη να εκραγεί μέσ στο μυαλό του και πάντα τις σιγοψιθύριζε στον εαυτό του « ζήσε έντονα πέθανε νέος» και το έκανε πράξη …στα 27 του..

Imagine all the bloggers....

Εδώ και μέρες μου έχει δημιουργηθεί η απορία για το πως μπορεί να είναι ο καθένας σας και έχω φτιάξει την δική μου φανταστική εικόνα για εσάς.... πως όταν διαβάζεις ένα βιβλίο και δίνεις την δική σου μορφή σε κάθε ήρωα ένα τέτοιο πράγμα....μπερδεμένο...

So Ι imagine you...

a sin's attachment Ωραίος τύπος μελαχρινός γεροδεμένος φοράει σταρακια, ήταν και είναι τα αγαπημένα του.... το αγαπημένο του χρώμα είναι το καφέ και το μαύρο ακούει από ρεμπέτικα μέχρι χαρτ ροκ και είναι πολύ cool μου πάει...πολλές φορές συχνάζει εκεί πάνω από την Ολύμπου...διαίσθηση τι να πώ...

Albus Genius Εδώ λοιπόν πάμε σε μια ιδιαίτερη περίπτωση είναι καστανόξανθος αδύνατος και του αρέσει να γίνεται ένα με την φύση χάνεται πολλές φορές μέσα σε αυτήν και τις εξομολογείται πολλά μυστικά του... είναι ο τύπος που ντύνεται από κοστούμι μέχρι την παλιά σκονισμένη φόρμα τις αποθήκης ...απλά τον λατρεύω...

dream thrum γλυκιά τσαχπίνα αδύνατη αν και υπάρχουν διαστήματα που τρώει το κάτι παραπάνω και σαν γνήσια μεσογειακή κοπέλα κάνει τις καμπύλες της από αυτές που λατρεύετε.... νομίζω είναι καστανόξανθη αν και μου βγάζει και κάτι μελαχρινό... ντύνετε με τζιν και μπότες σε συνδυασμό με μακό μπλουζάκια ...είναι πρώτη γιατί έχει και γ... τις απόψεις...

Eric Draven Λατρεμένος τον αγαπώ αυτόν τον τύπο... είναι ροκάς μέχρι το κόκαλο ακούει από έντεχνο έως ACDC παρεμπιπτόντως βγάλανε πάλι κομματάρες...είναι από αυτούς που φοράνε το μπλουζάκι με την στάμπα μπρος πίσω και είναι μόνιμα με τζιν παντελόνι ακόμη και στην δουλεία...πιστεύω ότι κάποια στιγμή είχε μηχανή του άρεσε ο θόρυβος της και η μυρωδιές στο ταξίδι της.... αγαπησιάρης μέχρι το κόκαλο.... ααα... είναι καστανόξανθος...και θα ήθελε να πετά σαν το μαύρο του κοράκι ...μερικές φορές τα καταφέρνει με τα ταξίδια του νου...

fcs ένας μοναδικός τύπος ανθρώπου μικρός διάβαζε πολλά κόμικς και θα ήθελε πολύ να είναι αληθινά.... είναι ψιλός με καστανά ανοιχτά μαλλιά συνήθως φοράει φόρμες με αθλητικά παπούτσια και στη δουλεία του πουκάμισο ....έχει χαράξει ένα S κάτω από αυτό ..είναι ο ήρωας που όλες περιμέναμε για να μας σώσει ...και θα τον ψαχνούμε για πάντα ...υποθέτω οτι φοράει γυαλιά...

G Help Me Πολυταξιδεμένος του αρέσουν τα χρώματα ειδικά αυτά που βλέπει μονό αυτός με την ματιά του... σίγουρα είναι μελαχρινός και φοραεί σαφάρι γιλέκο και καργκο παντελόνια ..λατρεύει τα γρήγορα αυτοκίνητα αν και στη ζωή του του αρέσει ο πιο χαλαρός ρυθμός...λατρεύω την ματιά του...

if-ιγένεια απλή ήρεμη όταν πρέπει... καστανή και λεπτουλα ..τα παίρνει μα την τεχνολογία ειδικά όταν δεν ακούει στις εντολές της ...φοράει στενά κολλητά παντελόνια και φυσικά μόνο παντελόνια και μπλουζάκια πολύ χύμα μερικές φορές βάζει και τα δερμάτινα βραχιόλια που είχε από το γυμνάσιο είναι η ψυχή της παρέας....

kat μελαχρινή σίγουρα με φουλάρια σε ασπρόμαυρο φόντο και αθλητικά παπουτσάκια ..συνεχώς σε αναζήτηση του εαυτού της ακούει μουσική όλη την ώρα... και στη δουλεία θέλει να τα σπάσει αγαπάει όλο τον κόσμο αρκεί να μην τις κάνουν κακό ...σχεδιάζει να πάει σε μερικές συναυλίες στο μέλλον.... και τα Σ/Κ λατρεύει τα DVD στο σπίτι νομίζω μοιάζουμε...

masterpcm Έδω τι να πω... τον ηλεκτρονικό μου πατέρα φυσικά και τον βλέπω μοναδικό ...σίγουρα μελαχρινός με έντονο βλέμμα διαπεραστικό... φοράει μακό κοντομάνικα μπλουζάκια χειμώνα καλοκαίρι ..τρελαίνεται με τα ταξίδια ειδικά όταν έχει και καλή παρέα είναι φοβερός και έχει υπέροχο χιούμορ απλά κολλάς μαζί του ...διαβάζει εφημερίδες τις Κυριακές και καμιά φόρα και αθλητικές εντός εβδομάδας.... αα... παλιά πήγαινε και σε ποδοσφαιρικούς αγώνες το έκοψε όμως για δεν του αρέσει η κατάντια των γηπέδων..φιλιά πατερούλη...

Pan Ένας υπέροχος άνθρωπος δεν φοβάται να τσαλακωθεί έχει φοβερό αυτοσαρκασμό ..αγαπάει τις βόλτες σε καλές θεατρικές παραστάσεις και τα καλοκαίρια τα περνάει στο παραθαλάσσιο σπίτι με τις παιδικές αναμνήσεις φοραεί navy παλτό και μακριά κασκόλ ένας ελεύθερος άνθρωπος μέσα στην πίεση της καθημερινότητας...

Raindrop η καλή μας δροσοσταλιά είναι πολύ ευαίσθητη την επηρεάζουν τα πάντα γύρω της δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη από την εικόνα της γιαγιάς στο παγκάκι έως την εικόνα του παιδιού που ταξιδεύει στον χαμένο κόσμο του..αγαπημένο της χρώμα είναι το κόκκινο και το μαύρο σε συνδυασμό .....φοράει μακριά μαύρα παλτό και μπότες με φούστες κάτω από το γόνατο...ακούει μουσική και ειδικά ότι την κάνει να ταξιδέψει μέσα από τις νότες του..είναι γλύκα...

Serendipity του αρέσει η ποίηση γραφεί κάθε μέρα κάτι σε οποίο μικρό χαρτάκι βρει πάνω στο γραφείο του... δεν του αρέσουν τα άδεια πράγματα η ζωή μόνο γεμάτη μπορεί να είναι.... είναι οπωσδήποτε μελαχρινός μερικές φορές θα ήθελε ακόμη να είναι στην ηλικία που φορούσε το fly μπουφάν του ..αχ ήταν ωραία εκείνα τα χρόνια....

Ανεμοσκορπίσματα ο ποιητής μου.. σε θαυμάζω μελετώ στίχο προς στίχο το κάθε τι που γράφεις και ταξιδεύω με νότες στις οποίες θα ήθελα να συνοδεύονται τα ποιήματα σου...τα βράδια όταν δεν νοιώθει καλά πάει στο πιο κοντινό λιμανάκι και βλέπει την θάλασσα το λατρεύει εκείνο το μέρος...ζει σε μια ρουτίνα που ο ίδιος έχει φτιάξει ώστε να μπορεί να είναι ελεύθερος ....είσαι υπέροχος....

δεν ξερω της αρέσει η απομόνωση το καταφέρνει πολλές φορές όταν δεν νοιώθει καλά αν και θα ήθελε να μην την παρεξηγούνε οι άλλοι για την επιλογή της αυτή...υπήρξε πολύ ζωηρή όταν ήταν μικρή έκανε κάτι φασαρίες που ξεσήκωνε τη γειτονιά.. τώρα προσπαθεί να το ελέγξει αυτό έχει δει ότι δεν την οδηγεί σε καλό δρόμο....φοράει τα πάντα φόρμες στενές φούστες στενά μπλουζάκια μακριά φαρδιά παντελόνια και φυσικά είναι ξανθούλα...και ωραία...

Λάκης Φουρουκλάς σε ζηλεύω και που δεν έχεις πάει...ψαγμένος πολύ με τον εαυτό του ξέρει τι θέλει και αυτό τον κάνει να τον βλέπουν σαν ήρεμο άνθρωπο ...θα ήθελε κάθε μέρα να είναι με μια βαλίτσα και να ταξιδεύει... αγαπημένο του αντικείμενο το ριγωτό κασκόλ του....

Ο ΑΛΛΟΣ ΡΕ ... διαβάζει διαβάζει διαβάζει του αρέσει να ψάχνει το κάθε τι.... δεν θέλει να χάνει καμιά ευκαιρία δεν πιστεύει καν στις χαμένες ευκαιρίες φορά μαύρα κοκάλινα γυαλιά και τα μαλλιά του είναι πάντα ανακατωμένα αγαπημένα χρώματα το βαθύ γαλάζιο....δεν θα ήθελε να είναι κανένας άλλος του αρέσει ο άλλος που είναι και πίστεψε με είναι σούπερ αυτός ο άλλος....

παπαρουνα γλύκα γλύκα γλύκα είναι μια υπεροχή εργαζόμενη κοπέλα που ξεζουμίζει την κάθε στιγμή της μέρας της μέχρι τη τελευταία της σταγόνα .....αγαπάει τρελά την οικογένεια της... ιδανική στιγμή Χριστούγεννα στο μεγάλο φαγοπότι του μεσημεριού γελάκια μέσα στο σπίτι χρώματα από ξετυλιγμένα χαρτιά ...σίγουρα πάει στο γυμναστήριο και μαγειρεύει υπέροχα σπεσιαλιτέ μουσακάς...είναι μούρλια....

tnt αν και δεν είναι blogger πράγμα που θα το ήθελα πολύ γιατί είναι άδικο να μην διαβάζω τις σκέψεις του αλλά τέλος πάντων ...λοιπόν soul mate είσαι η πηγή του κεφιού χαρούμενος με πολλές ελπίδες για κάθε νέα σκατά μέρα που ξημερώνει δεν το βάζεις ποτέ κάτω ...αγαπημένο ντύσιμο τζιν και μαύρα μπλουζάκια με τύπωμα που ο ίδιος φτιάχνει...

Αχ αυτά πολύ φαντασία είχα πάλι ελπίζω να έπεσα μέσα ....

Σιγά μην κλάψω

Επειδή για ακόμη μια φόρα τα συναισθήματα μου τα έχω συνδέσει με τους στίχους ενός τραγουδιού σας το καταθέτω έτσι απλά… σιγά μην κλάψω λοιπόν ..

Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ

στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω.

Και πως ο κόσμος είν' ανήμερο θεριό

κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω.

Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ

μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.

Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό

είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ ένα άγριο περήφανο χορό

σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.

Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,

σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,

θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω

Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,

σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ

καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι.

Και πως αν θέλω περισσότερα να δω,

σ' ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι.

Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ

μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.

Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό

είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ένα άγριο περήφανο χορό

σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.

Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,

σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ

Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,

θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω

Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,

σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας

Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας

Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας

Η κυρά μπακάλαινα...

Το μπακαλακι ήταν ένα μικρό και ήσυχο μαγαζάκι από αυτά που σπάνια συναντάς κόσμο μέσα ...η ιδιοκτήτρια ήταν μια κυρία στρουμπουλή γύρω στα 50 ταλαιπωρημένη γυναίκα από τα παιχνίδια της ζωής.. μα κάθε φορά που την αντίκριζες σου έβγαζε μια ζεστασιά απίστευτα μοναδική με το χαμόγελο της, με την καλημέρα της ,με τις κουβέντες της για όλα για το τι κάνεις για το πως πρέπει να κάνεις σωστά το παστίτσιο, μιας και σε είδε να παίρνεις εκείνο το πακέτο με τα μακαρόνια που από το μέγεθος και μόνο σε παραπέμπει σε κραιπάλες και μπεσαμελ...και είχε ένα μοναδικό τρόπο η άτιμη να σου βγάζει την κάθε μικρή μυστική κουβέντα που σε αποπλανούσε και μόνο η ιδέα ότι και πάλι είσαι εκεί μέσα σε μια ψυχανάλυση της καθημερινότητας σου...

Είχες αποφασίσει ότι τίποτα αυτή τη φορά δεν θα σε έκανε να βγάλεις και να καταθέσεις εκτός από τα τελευταία σου ευρώ και τα εσώψυχα σου …μα έλα που και από το πρώτο λεπτό είχε καταφέρει η άτιμη κυρά μπακάλαινα να μάθει για το πως περνάς τον τελευταίο καιρό με τον ανίατο έρωτα σου είχε καταλάβει κιόλας η σκρο....τσα τι ακριβώς απαντήσεις σου έδινε κάθε φορά που του ζητούσες κάτι και δεν έλεγε να σωπάσει σε τρέλαινε η σιγουριά της και το πόσο πολύ μέσα έπεφτε σε όλα... ήθελες να φύγεις σε έπιανε ταραχή και μόνο με την ιδέα ότι θα άκουγες ακόμη μια αλήθεια που όχι ότι δεν γνώριζες αλλά σε ευχαριστούσε πιο πολύ να ταξιδεύεις μέσα στα ψέματα και άφηνες τον χρόνο να κυλά απειλητικά ...

Υπήρχε πάντα η ιδέα του τι έκανα πάλι ...τι είπα πάλι..αλλά πάντα ήταν τόσο λυτρωτικό που έλεγες χαλαλι και το τελευταίο ευρώ κατάθεσης στα σκονισμένα πακέτα ζυμαρικών χαλαλι και η τελευταία κουβέντα των ανομολόγητων σκέψεων μου ...και ήθελες με λαχτάρα να ξημερώσει η επόμενη μέρα που θα είχες ανάγκη από μια χαζό κονσέρβα και θα βρισκόσουν ξανά εκεί μέσα για να αρχίσεις άλλη μια τέτοια κουβέντα χωρίς τελειωμό μια κουβέντα ανάμεσα στα ράφια από λάδια και καρυκεύματα όλων των λογιών, που σε έφερνε πιο κοντά στο αλατοπίπερο της ζωής σου …

Α Μπε Μπα Μπλομ...

Το α μπε μπα μλπομ ξεκινάει μετα απο την πρoσκληση της naya http://naya-dreamthrum.blogspot.com/ λοιπον ετσι την ειδα....

1)Ποιο μυστικό θα ήθελες περισσότερο να ξέρεις?
Η κυρία Μαίρη από πάνω το βράδυ όταν κάνει φασαρία είναι από καμία περίεργη στάση στην οποία βρίσκεται … η από κάτι άλλο που δεν μπορώ να φανταστώ…

2)Πόσους ανθρώπους του αντιθέτου φύλου έχεις αγαπήσει πραγματικά;
Νομίζω ξέχασα να μετράω…πιάνει αυτό για απάντηση…?

3)Αναγκάζεσαι να αλλάξεις το όνομα σου.Τι όνομα θα διάλεγες?
My name is ονειροπόλα μικρή….ονειροπόλα …

4)Τι θα χάραζες στην ταφόπετρα σου;(φτου φτου φτου!)
To be continued…

5)Διάλεξε ένα παραμύθι που πιστεύεις ότι σου ταιριάζει απόλυτα!
Ο παπουτσωμένος γάτος …γιατί σε όποιο μέρος του σπιτιού να δεις πάντα υπάρχει και από ένα ζευγάρι πεταμένο

6)Διάλεξε καινούριους γονείς
Τους ιδίους με λίγο λίφτινγκ γίνεται ..?

7)Γράψε τα τελευταία διάσημα λόγια σου!
This is the end…

8)Αν ήσουν συγγραφεας ποιος θα ήταν ο τίτλος του πρώτου σου μυθιστορήματος;
πόσο μαλακας είμαι…?

9)Αν ήσουν αυτοκίνητο τι μάρκα θα ήσουν;
Α όλα κι όλα χάσαμε στη F1 δεν γίνεται να είμαστε κάτι άλλο εκτός από Ferrari άλλο ένα όνειρο…

10)Αν ήσουν άγριο ζώο τι θα ήσουν;
Σουρικατα αυτό το μικρό περίεργο που σηκώνεται ξαφνικά για να δει τι γίνεται γύρω του…

11)Για τι πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
Για πολλά πράγματα που δεν έκανα... επίσης που δεν ακούω την διαίσθηση μου πάντα μαλακιες κάνει το κοριτσάκι χωρίς διαίσθηση…να πω την αλήθεια μου αυτή η ερώτηση μου ερχόταν να την απαντήσω τραγουδιστά οπότε ξεκινάμε δεν μετανιώνω που αγάπησα εσένα μόνο……

12)Πες κάτι για το οποίο θα ήθελες να σε θυμούνται
Για το χαμόγελο τζάμπα να πάει τόση crest …

13)Θα θυσίαζες τη ζωή σου για κάποιον
Ερώτηση είναι αυτή τώρα..? θα έλεγα σαν μικρή ονειροπόλα αυτός είναι ο σκοπός μου όταν αγαπαω να φτάνω μέχρι εκεί χωρίς λογική…μόνο για άτομα που αγαπώ φυσικά για όλους τους άλλους απλά όποτε με χρειαστούν τους δίνω το χέρι…

Προσκαλώ τους :masterpcm, kat, παπαρούνα, eric …, raindrop.. αν και θα ήμουν περίεργη και για όλους τους άλλους τι θα πουν ....οπότε γλυκά μου μπογκοπουλακια σας προσκαλώ όλους …χι χι περιμένω …

Άντε γεια μας...

19:30 Επίσκεψη στη γκαλερί no 1 βαρετή κατάσταση υπέροχα έργα και μια εικόνα ανθρώπων που δεν ξέρουν τι βλέπουν....

20:00 Γκαλερί no 2 ακόμη πιο άθλια κατάσταση έργα που έμοιαζαν σαν πεταγμένες μουντζούρες στον τοίχο και ένας καλλιτέχνης σκυφτός στη καρέκλα του να οραματίζεται την εικόνα του επόμενου πινάκα που θα μπορούσε να ταξιδέψει όλο αυτό τον απορημένο κόσμο από τις μαλα....ες που έβλεπε...

20:30 0υφ ευτυχώς ο αγιος άνθρωπος αυτής της γκαλερί no 3 αντελήφθη την οικονομική κρίση και αποφάσισε να κάνει ένα καλό όποτε έκλεισε διαπαντως την υπόγεια τρύπα του...

20:45 Ατελείωτα σκαλοπάτια έχει η γκαλερί no 4 καλά δεν έχουν ανακαλύψει ακόμη τον ανελκυστήρα ...?φτάνω και στην πόρτα κάμερες μέσα και ποιος στη χάρη μου ευκαιρία να το παίξω ψευτοκουλτουριαρα η απλά να χαθώ στο πλήθος το δεύτερο πιο εύκολο οπότε το προτιμώ χάνομαι για ακόμη μια φορά στα χρώματα και στο puzzle των εικόνων...

21:10 κοπάνα από το βαρετό κλίμα των κουλτουροτρυπων και έναρξη της μπυροκατάνυξεις..ξεκινάμε με μια κουβέντα περί γυναικών και ανδρών και πόσο βαρετοί είναι όλοι οι άνδρες και καταλήγουμε στα τατουάζ που σκοπεύουμε να κάνουμε στο άμεσο μέλλον...

22:30 αφού έχουμε πιει το δεύτερο ποτήρι έχουμε ψηλό κάνει κεφάλι και ξεκινάμε για ένα κεντρικό μπαράκι από αυτά που σε ταξιδεύουν σε συνοικίες του Λονδίνου με μουσική jazz στην υπόκρουση...

23:40 οι πρώτες μαλακιές αρχίζουν να βγαίνουν πιο εύκολα ε είναι και το έβδομο ποτήρι οπότε έρχεται η στιγμή της εξομολόγησης που φτάνει για καλύψει τα κενά από τις προηγούμενες βαρετές ώρες... άντε και άσπρο πάτο....

4:00 τάβλα στο κρεβάτι και ένα ταβάνι να περιστρέφετε διαολεμένα μπορείτε να του πείτε να σταματήσει…

Για φαντάσου....

Είναι μέρες τώρα που μου έχει φύγει η διάθεση για τα πάντα ξέχασα και το ηλεκτρονικό μου καλυβάκι...και προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που με κάνει να έρχομαι κοντά στα πάντα και να απομακρύνομαι κάθε φορά που τα αγγίζω ίσως άπλα να μην ήταν αυτό που περίμενα ....ίσως να μην έψαχνα τίποτα και να μου αρκούσε το ταξίδι....και ξάφνου εκεί που νόμιζα ότι τίποτα δεν μπορεί να με ταρακουνήσει διαβάζω ένα κείμενο βλέπω μια εικόνα και αρχίζω ξανά να ταξιδεύω χωρίς προορισμό....σας καταθέτω έτσι άπλα το κείμενο και το αφήνω να ακουστεί..

Φαντάσου μια πόλη όπου τα γκράφιτι δεν είναι παράνομα, μια πόλη όπου όλοι μπορούν να ζωγραφίζουν όπου τους κάνει κέφι. Μια πόλη που κάθε δρόμος της είναι καλυμμένος από εκατομμύρια χρώματα και μικρές φράσεις. Όπου η αναμονή σε μια στάση λεωφορείου δεν είναι ποτέ βαρετή. Μια πόλη που μοιάζει με πάρτι στο οποίο είναι προσκεκλημένοι οι πάντες, όχι μόνο οι μεσίτες και οι ληστοβαρόνοι των μεγάλων επιχειρήσεων. Φαντάσου μια τέτοια πόλη και μην ακουμπάς πια στον τοίχο - είναι φρεσκοβαμμένος.BANKSY