Μερικά από τα παράξενα ταξίδια μιας μικρής ονειροπόλας είναι να είναι ο σωτήρας του κόσμου φυσικά. ...Ξέρετε μαγικό χαλάκι.., ραβδάκια.., η καλύτερα και για πιο ευκολία 2 μικρά ημιδιαφανή φτερά, να γυρνάει ανά τον κόσμο και οπού βρίσκει πόνο, δυστυχία, θλίψη να τα μαζεύει στο τσουβαλάκι της η στο τσαντάκι της τύπου Sport Billy και να επιστρέφει φέρνοντας δώρα φτιαγμένα με ελπίδες, χαρά και μια γλυκιά ευτυχία… Αλλά δυστυχώς επειδή είναι άλλη μια φανταστική περιπλάνηση της μικρής μας αρκείτε στην συμπόνια…που έχει μπόλικη μέσα στην καρδιά…
Υπάρχουν και άλλα τέτοια μικρά ταξιδάκια που θα ήθελε να κάνει, αλλά το πιο γλυκό από αυτό είναι αυτό που φαντάζεται να κάνει με τον μοναδικό της ήρωα να μην χρειάζεται τα δικά της φτερά αλλά να πιαστεί από την αγκαλιά του και να…ε...κai μετά καρδούλες αρώματα μελωδίες και άλλα τέτοια να περιστρέφονται γύρω τους ε το παράκανα μου φαίνεται ..
Τι θα λέγατε για μια ολοκληρωτική ισοπέδωση μιας τέτοιας μικρής ονειροπαρμένης…Λοιπόν σχεδίασε τα πάντα ρολόι για ένα τέτοιο γλυκό mini ταξιδάκι και πίστευε ότι είχε βρει και τον ιδανικό ήρωα ήταν από αυτούς που δεν χρειαζόταν πολλά απλά μόνο να μην γίνουν αυτοκόλλητοι με την μικρή ιπτάμενη φίλη μας …α ..ναι τέτοιος ήρωας της έτυχε της κακομοίρας .Λοιπόν που λέτε είχε συνηθίσει πολύ η μικρή μας να είναι μόνη αλλά και μαζί με τον Mr. Hero της .. Μια μέρα όμως ο υπέροχος αυτός λατρεμένος της είχε μια μοναδικά ασύλληπτη ιδέα ήθελε λέει να μην πολύ πιέζετε από την αγκαλιά της μικρής μας και αποφάσισε να βάλει λίγο δράσει στη ζωή του ..πήρε δρόμους βουνά ανέβηκε σε βουνοκορφές για να μπορέσει να νιώσει πιο ελεύθερος μέχρι που πια ξέχασε ότι υπάρχει πίσω η μικρή του ….
Η χαζούλα μας πάλι περίμενε να γυρίσει μέρα νύχτα είχε ξεχάσει να κοιμάται είχε ξεχάσει να κάνει το οτιδήποτε μόνο ζούσε για να περιμένει και να ελπίζει ότι μια μέρα θα τον ξαναδεί να επιστρέφει έβλεπε μέσα από κάτι δικές της παλιές αναμνήσεις που της είχαν απομείνει από τον καλό της και δεν μπορούσε να ξεφύγει ήθελε λέει να του φωνάξει να τον φέρει ξανά διπλά της αλλά δεν θυμόταν πως πρέπει να το κάνει…μέχρι που η λέξεις πάγωσαν και έγιναν πέτρα μέσα της….μέχρι που το φως της έγινε σκοτάδι και κάθε μέρα που περνούσε έφευγε όλο και πιο μακριά από τον κόσμο της και δεν είχε μάθει να ζει εκεί έξω…..
Υπάρχουν και άλλα τέτοια μικρά ταξιδάκια που θα ήθελε να κάνει, αλλά το πιο γλυκό από αυτό είναι αυτό που φαντάζεται να κάνει με τον μοναδικό της ήρωα να μην χρειάζεται τα δικά της φτερά αλλά να πιαστεί από την αγκαλιά του και να…ε...κai μετά καρδούλες αρώματα μελωδίες και άλλα τέτοια να περιστρέφονται γύρω τους ε το παράκανα μου φαίνεται ..
Τι θα λέγατε για μια ολοκληρωτική ισοπέδωση μιας τέτοιας μικρής ονειροπαρμένης…Λοιπόν σχεδίασε τα πάντα ρολόι για ένα τέτοιο γλυκό mini ταξιδάκι και πίστευε ότι είχε βρει και τον ιδανικό ήρωα ήταν από αυτούς που δεν χρειαζόταν πολλά απλά μόνο να μην γίνουν αυτοκόλλητοι με την μικρή ιπτάμενη φίλη μας …α ..ναι τέτοιος ήρωας της έτυχε της κακομοίρας .Λοιπόν που λέτε είχε συνηθίσει πολύ η μικρή μας να είναι μόνη αλλά και μαζί με τον Mr. Hero της .. Μια μέρα όμως ο υπέροχος αυτός λατρεμένος της είχε μια μοναδικά ασύλληπτη ιδέα ήθελε λέει να μην πολύ πιέζετε από την αγκαλιά της μικρής μας και αποφάσισε να βάλει λίγο δράσει στη ζωή του ..πήρε δρόμους βουνά ανέβηκε σε βουνοκορφές για να μπορέσει να νιώσει πιο ελεύθερος μέχρι που πια ξέχασε ότι υπάρχει πίσω η μικρή του ….
Η χαζούλα μας πάλι περίμενε να γυρίσει μέρα νύχτα είχε ξεχάσει να κοιμάται είχε ξεχάσει να κάνει το οτιδήποτε μόνο ζούσε για να περιμένει και να ελπίζει ότι μια μέρα θα τον ξαναδεί να επιστρέφει έβλεπε μέσα από κάτι δικές της παλιές αναμνήσεις που της είχαν απομείνει από τον καλό της και δεν μπορούσε να ξεφύγει ήθελε λέει να του φωνάξει να τον φέρει ξανά διπλά της αλλά δεν θυμόταν πως πρέπει να το κάνει…μέχρι που η λέξεις πάγωσαν και έγιναν πέτρα μέσα της….μέχρι που το φως της έγινε σκοτάδι και κάθε μέρα που περνούσε έφευγε όλο και πιο μακριά από τον κόσμο της και δεν είχε μάθει να ζει εκεί έξω…..
4 σχόλια:
Εάν πάλι βέβαια η μικρή χαζούλα μας κάνει μία βόλτα σε ένα μαγαζί με κόμικ, θα διαπιστώσει με μεγάλη έκπληξη οτι εκεί έξω υπάρχουν πολλοί ακόμα ήρωες, με ακόμα πιο όμορφες στολές και ακόμα περισσότερες δυνάμεις, έτοιμοι να τις προσφέρουν στην μικρή μας φίλη αυτής της ιστοριούλας.....
Το κεφάλι ψηλά.
;)
Καλημέρα Eric ...
Προσπαθω... αλλα τωρα που το λες σιγουρα για αλλο κομικ πρεπει να ψαξω σιγουρα δηλαδη γιατι με τον ηρωα που εμπλεξα δεν βγαζω ακρη..
Με κεφαλι ψηλα λοιπον σου στελνω τα φιλια μου...
Φαντάζομαι ένα κόμικ όπου η ηρωίδα μας έχει στα χέρια της ένα σκοινί καλά γατζωμένο και στην άλλη άκρη βρίσκεται ο ''pluto''.... που προσπαθεί να τρέξει, να πάει σε μέρη μακρινά, να παίξει άλλα παιχνίδια.... με άλλους ιδιοκτήτες' ίσως και να κάνει παιχνιδάκια η ηρωίδα μας με το σκοινί... μια το χαλαρώνει, μια το σφίγγει..... δεν αξίζει όμως και το ξέρει αστο καλύτερα , μην το σφίγγεις πια... το ξέρω είναι πολύ δύσκολο να το κόψεις ( και το ξέρω καλά ... μιας και εγώ αγοράσα το ίδιο τεύχος )είναι δύσκολο γιατί και εσύ είσαι δεμένη με το σκοινί και είναι δυνατός ο κόμπος... από την άλλη όταν δεν εκτιμάει... δεν σου αξίζει..... για όλους μας υπάρχει ένας ήρωας που του αξίζουμε και για όλους υπάρχει ένας ήρωας που μας αξίζει... αλλά το τεύχος αυτό μου φαίνεται ότι δεν έχει εκδοθεί ακόμη.... τουλάχιστον για μερικούς από εμάς.... από την άλλη αυτό τον καιρό και εγώ σκέφτομαι συνεχώς ένα logo που είχα διαβάσει πριν πολλά μα πολλά χρόνια... '' Ποτέ δεν βρήκα το σύντροφο που είχε τόση συντροφικότητα ... όση η Μοναξιά...'' ίσως λοιπόν χρειάζεται και αυτό που και που να περιμένουμε..... και ξέρεις κάλά εαν ο '' ήρωας '' σου ήταν όντως ΗΡΩΑΣ και όχι μπανανόφλουδα το καταλαβαίνεις, το βλέπεις, το νιώθεις όταν θα σε βρει Εκείνος ο αληθινός ήρωας.
Αχ είσαι απίστευτα μέσα για ακόμη μια φορά...θα ήθελα να μην ψάξω για άλλο ηρωα θα ήθελα να μην είναι ο "pluto"...θα περίμενα χρόνια για να δει το σχοινί ίσως και τον κόμπο αλλά όπως πολύ καλά ξέρεις αυτή η μοναξιά ίσως τελικά είναι η μοναδική μας συντροφιά...
Φιλιά καλό βραδύ...
Δημοσίευση σχολίου